به نقل از «عصر ایران»

بزرگداشت «فرانتس کافکا» در جشنواره کارلوی واری

تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۹۲۷۳۹

جشنواره بین‌الملی فیلم «کارلوی‌واری» امسال برنامه مرور آثار «فرانتس کافکا» نویسنده بزرگ اهل چک و تاثیر او بر سینما را برگزار می‌کند.

به گزارش ایسنا، جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی واری امسال قرار است مروری بر آثار «فرانتس کافکا» نویسنده سرشناس و تأثیر او بر سینما را در برنامه ویژه‌ای تحت عنوان «آرزوی سرخپوست بودن: کافکا و سینما» ارائه کند و در آن به تاثیر این نویسنده بانفوذ چک بر فیلمسازانی چون «اورسون ولز»، «مارتین اسکورسیزی»، «عثمان سمبن» و «استیون سودربرگ» بپردازد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ژوئن امسال صدمین سال درگذشت کافکا است که در آسایشگاهی در شهر کیرلینگ اتریش درگذشت. جشنواره فیلم کارلووی واری به افتخار این نویسنده فیلم‌هایی چون «کافکا» ساخته سودربرگ، «محاکمه» ساخته ولز، «پس از ساعت اداری» به کارگردانی اسکورسیزی و همچنین «مستاجر» از رومن پولانسکی را به نمایش خواهد گذاشت.

به گزارش ددلاین، پنجاه و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کارلوی واری از تاریخ ۲۸ ژوئن تا ۶ جولای (۸ تا ۱۶ تیرماه) در کشور جمهوری چک برگزار می‌شود.

«فرانتس کافکا» یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان قرن ۲۱ روز سوم جولای سال ۱۸۸۳ در یک خانواده‌ یهودی آلمانی‌زبان در پراگ، ‌پایتخت جمهوری چک، متولد شد. او بزرگ‌ترین فرزند از جمع شش فرزند خانواده بود و زبان اولی که فراگرفت، آلمانی بود اما بعدها توانست زبان چکی را نیز بیاموزد. علاقه‌اش به زبان فرانسه، او را به آموختن این زبان کشاند.

کافکا پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه، به دانشگاه آلمانی «چارلز فردیناند» در پراگ رفت و در ابتدا به تحصیل شیمی پرداخت؛ اما بعد از دو هفته رشته‌اش را به حقوق تغییر داد و در سال ۱۹۰۶ موفق به کسب دکترای حقوق شد.

تا هنگام مرگ، آثار و سبک نگارش کافکا توجه کمی را جلب می‌کرد. وی پیش از مرگ‌، از دوست نزدیک و مدیر برنامه‌های ادبی‌اش، «ماکس برود» خواست تا تمام دست‌نوشته‌هایش را از بین ببرد.

«دورا دیامانت» که «کافکا» به او علاقه‌مند بود، تا حدودی این درخواست را اجرا کرد؛ اما حدود ۲۰ یادداشت و ۳۵ نامه‌اش را نگه داشت که البته در سال ۱۹۳۳ به دست گشتاپو افتاد. هرچند هنوز تحقیقات برای یافتن دست‌نوشته‌های «کافکا» در حال انجام است.

تمامی آثار منتشرشده‌ کافکا به‌ جز چند نامه‌ای که او در چک به «میلنا جنسکا» نوشت، همگی در آلمان نوشته شدند. کافکا سبک نگارشی منحصر به فردی داشت و البته این مسأله شاید به خاصیت زبان آلمانی برمی‌گردد که این امکان را به وی می‌داد تا از جملات بلند استفاده کند؛ جملاتی که برخی مواقع حتی به یک صفحه می‌رسید.

دو مساله مهم که دائما ذهن «کافکا» را به خود مشغول می‌کرد و وی را تحت فشار قرار می‌داد، رابطه‌ نابسامان او با پدرش و مذهب یهودیت وی بود. ارتباط او با پدرش در بسیاری از آثارش تاثیر گذاشته و امروزه هم از مشخصه‌های بارز این نویسنده برای روانکاوی ذهن وی به کار می‌رود. یهودی بودن کافکا هم از دیگر عواملی بود که موجب می‌شد اکثر داستان‌های او حول محور موضوع بیگانگی به نگارش درآیند.

منتقدان بسیاری سعی کرده‌اند تا آثار «کافکا» را در قالب‌های فکری و عقیدتی خاصی قرار دهند، از جمله مدرنیسم و رئالیسم جادویی، و برخی تأثیر مارکسیسم را در آثار او مانند «قصر»، «محاکمه» و یا «در تبعیدگاه» آشکار می‌دانند. برخی دیگر اگزیستانسیالیسم یا آنارشیسم را سبک مورد استفاده‌ «کافکا» می‌دانند.

شرح‌حال‌نویسان معتقدند «کافکا» همیشه فصل‌های ابتدایی کتابی را که در حال نوشتنش بود، برای دوستان صمیمی‌اش می‌خواند. «میلان کوندرا» بر این باور است که نویسندگان زیادی مانند «گابریل گارسیا مارکز» و «کارلوس فوئنتس» شوخ‌طبعی سوررئالیستی کافکا را در آثارشان استفاده کرده‌اند. «ژان پل سارتر» و «آلبر کامو» دو نویسنده‌ نامداری بودند که بیش از همه تحت تاثیر سبک ادبی خالق «مسخ» قرار داشتند.

«کافکاییسم» (Kafkaesque) اصطلاحی است برای توصیف موقعیت‌های سوررئال، مانند آن‌چه در رمان‌های کافکا رخ می‌دهد و وارد زبان انگلیسی شده است.

با این حال، خوانندگان آثار این نویسنده برای انتخاب یک اثر از او، باید توجه کافی به تاریخ چاپ کتاب داشته باشند؛ چراکه «کافکا» پیش از آن‌که بتواند برخی نوشته‌هایش را برای چاپ آماده کند، درگذشت. بنابراین، رمان‌های «قصر»، «محاکمه» و «آمریکا» همگی توسط مدیر کارهایش «مکس برود»، منتشر شدند.

فشارهای اجتماعی و افسردگی‌های کافکا موجب شد تا او به بیماری‌های متعددی مانند سل، میگرن و بی‌خوابی مبتلا شود. وضعیت وخیم او این اجازه را به او نمی‌داد تا بتواند به اندازه‌ کافی غذا بخورد و از آن‌جایی ‌که آن زمان درمان داخل وریدی هنوز کشف نشده بود، هیچ راهی برای تغذیه‌ او نبود، تا این‌که سرانجام در سوم ژوئن ۱۹۲۴ در آسایشگاهی در منطقه‌ کرلینگ نزدیک وین درگذشت.

پیکر این نویسنده روز یازدهم ژوئن پس از انتقال به پراگ به خاک سپرده شد.

داستان‌های زیادی از کافکا به ‌جا مانده‌اند که از جمله‌ آن‌ها می‌توان به «توصیف جنگ» (۱۹۰۴)، «مقدمات عروسی در ییلاق» (۱۹۰۷)، «تفکر» (۱۹۱۲)، «در تبعیدگاه» (۱۹۱۴)، «رییس آرامگاه» (۱۹۱۷)، «دیوار بزرگ چین» (۱۹۱۷)، «پیامی از سوی امپراتور» (۱۹۱۹) و «محاکمه» (۱۹۲۵). «قصر» (۱۹۲۶) و «آمریکا» (۱۹۲۷) اشاره کرد.

کانال عصر ایران در تلگرام

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: فرانتس کافکا جشنواره کارلوی واری فرانتس کافکا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۹۲۷۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تندیس‌های طلایی در دست راویان حقیقت

جشنواره‌ها عموما عامل انگیزشی بسیار قوی برای تولیدکنندگان آثار رسانه ای، هنری و پژوهشی هستند که این تولید کنندگان تلاش دارند تا علاوه بر محک خود در بستر جشنواره با تنوع تولید و اندیشه و دیدگاه‌های متفاوت نیز در موضوعات مورد علاقه خود بیشتر آشنا شوند و بر وجوه آموزشی موجود در جشنواره‌ها در کنار مباحث رقابتی توجه دارند.

امروز، معاونت صدای رسانه ملی به مأمن و مرکز مهم در زمینه مستندسازی تبدیل شده و حامی جدی مستندسازان است. مروری بر آثار ارائه شده در این دوره از جشنواره پژواک و اذعان داوران در این عرصه به خوبی اثبات می‌کند بسیاری از برنامه سازان پیشکسوت و جوان در حوزه مستندسازی آثار فاخر و تأثیرگذاری را ساخته و به سراغ سوژه‌های ناب برای مستندسازی رفتند. 

جشنواره مستند رادیویی پژواک محملی شده تا قالب مستندسازی در رادیو احیا شود و مستندسازان رادیویی در فضایی سالم با یکدیگر رقابت کنند. همچنین در سایر شبکه‌ها نیز فضای مناسبی برای پخش آثار شاخص و برتر مستند ایجاد کرده است. نتیجه این است که امروز، برنامه‌های مستندمحور رادیو، پرشنونده هستند و به واسطه رادیو، مستند‌ها جایگاه ویژه‌ای نزد ذائقه مردم یافته است.

از سوی دیگر جشنواره پژواک فرصتی فراهم کرده تا مردم هم در این جشنواره سهمی داشته باشند. هدف از این بخش، افزایش تعامل میان برنامه سازان و مخاطبان و از سوی دیگر شناسایی افراد مستعد در این حوزه است. همچنین آثار قابل داوری در بخش مردمی نسبت به دوره‌های گذشته به لحاظ کمی و کیفی رشد داشته و این نشان می‌دهد مردم علاقمند به این قالب از برنامه سازی هستند. ضمن این که در حوزه مردمی سعی شده گونه‌های راحت مستند (مستند روایی و گزارشی) گذاشته شود تا علاقمندان به این عرصه وارد میدان شوند. بخش مردمی جشنواره پژواک در راستای نگاه تحولی معاونت صدا مبنی بر راه اندازی نهضت تولیدات مردمی است که این نگاه به جد دنبال می‌شود.

در واقع ایجاد فضای تعاملی میان مردم و مستندسازان و احترام به نظر و علاقه شنوندگان رادیو هم از دیگر مزیت‌های این رویداد است. جشنواره مستند پژواک نیز همچون بسیاری دیگر از جشنواره‌های رادیو با مشارکت عموم مردم برگزار می‌شود. به این ترتیب که برای همه مردم این امکان فراهم شد تا بهترین فیلم‌های مستند از نگاه خود را انتخاب و در این جشنواره شرکت دهند. بدون تردید نظرات مردمی نیز به تقویت فعالیت رادیو در زمینه تولید و پخش آثار مستند کمک می‌کند. 

از سوی دیگر دوری از کلیشه‌های رایج، خلق و اجرای طرح‌های نو، تحولی عمیق در محتوا و اضافه شدن بخش‌های ویژه همچون وعده صادق و... حاصل توجه جشنواره پژواک در سومین دوره است.

مراسم افتتاحیه این جشنواره همزمان با سالروز ۸۴ سالگی رادیو برپا شد و برگزیدگان بخش‌های برنامه‌های مستمر، مستند‌های مستمر، مشاغل و مستندنگاری اعلام شدند. اکنون که به روز‌های اختتامیه نزدیک می‌شویم، قرار است برگزیدگان راویان حقیقت در بخش‌های اصلی، ویژه و مردمی اعلام شود و تندیس‌های طلایی در دستان راویان حقیقت در رادیو قرار بگیرد.